رنجنامه و استمداد ایرج محمدی،زندانی سیاسی از کمیسر عالی حقوق بشر و گزارشگر ویژه
استمداد نامه زندانی سیاسی ایرج محمدی جهت ارسال به گزارشگر ویژه حقوق بشر دکتر احمد شهید و انتشار در رسانه ها در اختیار «فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران» قرار گرفته شده است.
او در رنجنامه اش به شرایط قرون وسطایی و شکنجه های غیر انسانی در بازداشتگاه اطلاعات سپاه پاسداران معروف به بازداشتگاه 81 رمضان و احکام غیر انسانی افرادی که خود را قاضی می نامند اشاره نموده است
متن رنجنامه به قرار زیر می باشد:
با عرض ادب و احترام به استحضار عالی میرساند که اینجانب زندانی ایرج محمدی فرزند محمد ، اهل شهرستان میاندواب ، 32 ساله ، تحصیلات لیسانس ،در تاریخ 1/7/86 به اتهام فعالیت در جریان پان ترکیسم و ارتباط با نهادهای خارجی ( جاسوسی) ، توسط حفاظت اطلاعات ارشد سپاه در شهرستان پیرانشهر دستگیر شدم و یک روز بعد از دستگیری در دادسرای نظامی استان آذربایجان غربی تفهیم اتهام گریدیم.
با عنایت به اینکه بنده برای نشریات کردی و ترکی در کشور آذربایجان و کردستان عراق مقالاتی در مورد ناسیونالیسم کردی و ترکی و نفوذ تفکر سلفی گری می نوشتم ، تفهیم اتهام بنده در خصوص ارتباط با آنها بود ( توضیح اینکه بنده قبل از دستگیری کتابفروشی هم در ارومیه داشتم که کتابهای ترکی می فروختم.)
بعد از تفهیم اتهام بنده را به بازداشتگاه 81 رمضان سپاه منتقل کردند که مدت 8 ماه در سلول انفرادی تحت شدیدترین شکنجه های غیرانسانی بودم بطوریکه از عوامل شکنجه گر به دادگاه شکایت کردم ولی متاسفانه جوابی دریافت نکردم و 20 روز اول دستگیری خانواده ام از وضعیتم اطلاعی نداشته و اجازه هم ندادند تا من به خانواده ام اطلاع بدهم و در مدت بازجویی ها در طول 8 ماه بنده هیچ اعتراف و اقراری در خصوص اتهامات مذکور نداشته و فقط عنوان نموده ام که بنده در رابطه با مسائل منطقه مقالاتی نوشته ام ولی بازجوها ودادگاه به زور به ما القا می کردند که اطلاعات نظامی را داده ایم که این امر یک دروغ محض بود، چون قسمتی از مقالات و دست نوشته ها توسط حفاظت اطلاعات ارشد سپاه ضبط گردیده بود.
بنده در مدت اقامت در بازداشتگاه فقط یک بار بازپرس دادسرا را دیدم که آن هم به بازداشتگاه آمده بود و بنده به بازپرس گفتم که این کار شما غیر قانونی است و باید ما را به دادسرا می بردند و کتبا نامه نوشتم و اعلام نمودم که بنده تحت شکنجه می باشم و در طول مدت بازپرسی هیچ کاغذی را امضا نکرده و اعلام کردم تا زمانیکه تحت شکنجه هستم هیچ برگی را امضا نخواهم کرد. بالاخره بعد از 8 ماه ما را به زندان ارومیه بردند.( البته بنده بعد از 7 ماه بازداشت مدت 1 ماه در اعتصاب غذا بودم به جهت اینکه به زندان منتقل نمایند.) در زندان هم برای اینکه مورد آزار و اذیت قرار بگیرم بنده را در بند ارازل و اوباش نگهداری می کردند تا بیشتر تحت فشار باشم که بعد از یک سال اعتصاب غذا کردم تا مجبور شدن به بند سیاسی منتقل نمایند.
نهایتا از مورخه 28/7/88 تا 3/8/88 جلسه دادرسی ها انجام گردید و بنده در بین 9 نفر متهم به عنوان متهم ردیف اول به اعدام محکوم گردیدم که دادگاه نظامی شعبه 2 استان آذربایجان غربی حکم را به ما ابلاغ نمودند و وکیل بنده بنام مجید حمیدی به حکم صادره اعتراض نموده که پرونده در شعبه 31 دیوانعالی توسط قاضی سلیمی بررسی گردیده و حکم اعدام تایید گردید.
توضیح اینکه قاضی سلیمی عضو شورای نگهبان و دادگاه روحانیت نیز می باشد که در سال 1378 آقای الله نوری ، کدیور و اشکوری را مورد محاکمه قرار داده بود.
بعد از تایید حکم اعدام ، اینجانب از قوه قضاییه طبق ماده 272 درخواست اعاده دادرسی نمودم که درخواستم قبول شد و پرونده را جهت بررسی مجدد به دادگاه شعبه 1 نظامی استان آذربایجان غربی ارجاع نمودند و دوباره دادگاهی شدم و به 10 سال تبعید در زندان زاهدان محکوم گردیدم و این حکم نیز دوباره توسط شعبه 31 دیوانعالی تایید گردید ( به استناد ماده 190 قانون مجازات اسلامی)
توضیح اینکه ماموران در حین تفتیش منزلم ، کلیه اموال منزل را بدون حضور اینجانب تخریب صددرصد نموده بودند و اکنون خانواده ام هیچ وسایلی جهت یک زندگی ساده ندارند و خودم نیز از ماموران به جهت تخریب اموال منزل شکایت نمودم که به شکایتم رسیدگی نشد.
اکنون در زندان ارومیه و قرار است که به زودی به زندان زاهدان منتقل بشوم ،ضمن اینکه پدر 65 ساله بنده در مورخه 16/3/91 جهت پیگیری وضعیت پرونده و نحوه تبعید به دادسرا نزد قاضی اجرای حکم در دادسرای نظامی استان اذربایجان غربی بنام قاضی اسماعیلی مراجعه نموده بود تا تاریخ تبعید را بپرسد ولی متاسفانه قاضی پدرم را مورد ضرب و شتم قرار داده و از دادسرا بیرون کرده بود.
لذا ازکمیسر عالی حقوق بشر و بخصوص گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد خواستار رسیدگی به وضعیتم و پایان دادن به شرایط صاقت فرسا و غیر انسانی و برای آزادی فوری و بدون قید و شرط من اقدام نمایند.
موفق و پیروز باشید،
با تقدیم احترام
زندانی سیاسی ایرج محمدی
خرداد 1391
استمداد فوق به سازمانهای زیر ارسال گردید:
کمیساریای عالی حقوق بشر
گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد
گزارشگر ویژه شکنجۀ سازمان ملل متحد
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
استمداد نامه زندانی سیاسی ایرج محمدی جهت ارسال به گزارشگر ویژه حقوق بشر دکتر احمد شهید و انتشار در رسانه ها در اختیار «فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران» قرار گرفته شده است.
او در رنجنامه اش به شرایط قرون وسطایی و شکنجه های غیر انسانی در بازداشتگاه اطلاعات سپاه پاسداران معروف به بازداشتگاه 81 رمضان و احکام غیر انسانی افرادی که خود را قاضی می نامند اشاره نموده است
متن رنجنامه به قرار زیر می باشد:
با عرض ادب و احترام به استحضار عالی میرساند که اینجانب زندانی ایرج محمدی فرزند محمد ، اهل شهرستان میاندواب ، 32 ساله ، تحصیلات لیسانس ،در تاریخ 1/7/86 به اتهام فعالیت در جریان پان ترکیسم و ارتباط با نهادهای خارجی ( جاسوسی) ، توسط حفاظت اطلاعات ارشد سپاه در شهرستان پیرانشهر دستگیر شدم و یک روز بعد از دستگیری در دادسرای نظامی استان آذربایجان غربی تفهیم اتهام گریدیم.
با عنایت به اینکه بنده برای نشریات کردی و ترکی در کشور آذربایجان و کردستان عراق مقالاتی در مورد ناسیونالیسم کردی و ترکی و نفوذ تفکر سلفی گری می نوشتم ، تفهیم اتهام بنده در خصوص ارتباط با آنها بود ( توضیح اینکه بنده قبل از دستگیری کتابفروشی هم در ارومیه داشتم که کتابهای ترکی می فروختم.)
بعد از تفهیم اتهام بنده را به بازداشتگاه 81 رمضان سپاه منتقل کردند که مدت 8 ماه در سلول انفرادی تحت شدیدترین شکنجه های غیرانسانی بودم بطوریکه از عوامل شکنجه گر به دادگاه شکایت کردم ولی متاسفانه جوابی دریافت نکردم و 20 روز اول دستگیری خانواده ام از وضعیتم اطلاعی نداشته و اجازه هم ندادند تا من به خانواده ام اطلاع بدهم و در مدت بازجویی ها در طول 8 ماه بنده هیچ اعتراف و اقراری در خصوص اتهامات مذکور نداشته و فقط عنوان نموده ام که بنده در رابطه با مسائل منطقه مقالاتی نوشته ام ولی بازجوها ودادگاه به زور به ما القا می کردند که اطلاعات نظامی را داده ایم که این امر یک دروغ محض بود، چون قسمتی از مقالات و دست نوشته ها توسط حفاظت اطلاعات ارشد سپاه ضبط گردیده بود.
بنده در مدت اقامت در بازداشتگاه فقط یک بار بازپرس دادسرا را دیدم که آن هم به بازداشتگاه آمده بود و بنده به بازپرس گفتم که این کار شما غیر قانونی است و باید ما را به دادسرا می بردند و کتبا نامه نوشتم و اعلام نمودم که بنده تحت شکنجه می باشم و در طول مدت بازپرسی هیچ کاغذی را امضا نکرده و اعلام کردم تا زمانیکه تحت شکنجه هستم هیچ برگی را امضا نخواهم کرد. بالاخره بعد از 8 ماه ما را به زندان ارومیه بردند.( البته بنده بعد از 7 ماه بازداشت مدت 1 ماه در اعتصاب غذا بودم به جهت اینکه به زندان منتقل نمایند.) در زندان هم برای اینکه مورد آزار و اذیت قرار بگیرم بنده را در بند ارازل و اوباش نگهداری می کردند تا بیشتر تحت فشار باشم که بعد از یک سال اعتصاب غذا کردم تا مجبور شدن به بند سیاسی منتقل نمایند.
نهایتا از مورخه 28/7/88 تا 3/8/88 جلسه دادرسی ها انجام گردید و بنده در بین 9 نفر متهم به عنوان متهم ردیف اول به اعدام محکوم گردیدم که دادگاه نظامی شعبه 2 استان آذربایجان غربی حکم را به ما ابلاغ نمودند و وکیل بنده بنام مجید حمیدی به حکم صادره اعتراض نموده که پرونده در شعبه 31 دیوانعالی توسط قاضی سلیمی بررسی گردیده و حکم اعدام تایید گردید.
توضیح اینکه قاضی سلیمی عضو شورای نگهبان و دادگاه روحانیت نیز می باشد که در سال 1378 آقای الله نوری ، کدیور و اشکوری را مورد محاکمه قرار داده بود.
بعد از تایید حکم اعدام ، اینجانب از قوه قضاییه طبق ماده 272 درخواست اعاده دادرسی نمودم که درخواستم قبول شد و پرونده را جهت بررسی مجدد به دادگاه شعبه 1 نظامی استان آذربایجان غربی ارجاع نمودند و دوباره دادگاهی شدم و به 10 سال تبعید در زندان زاهدان محکوم گردیدم و این حکم نیز دوباره توسط شعبه 31 دیوانعالی تایید گردید ( به استناد ماده 190 قانون مجازات اسلامی)
توضیح اینکه ماموران در حین تفتیش منزلم ، کلیه اموال منزل را بدون حضور اینجانب تخریب صددرصد نموده بودند و اکنون خانواده ام هیچ وسایلی جهت یک زندگی ساده ندارند و خودم نیز از ماموران به جهت تخریب اموال منزل شکایت نمودم که به شکایتم رسیدگی نشد.
اکنون در زندان ارومیه و قرار است که به زودی به زندان زاهدان منتقل بشوم ،ضمن اینکه پدر 65 ساله بنده در مورخه 16/3/91 جهت پیگیری وضعیت پرونده و نحوه تبعید به دادسرا نزد قاضی اجرای حکم در دادسرای نظامی استان اذربایجان غربی بنام قاضی اسماعیلی مراجعه نموده بود تا تاریخ تبعید را بپرسد ولی متاسفانه قاضی پدرم را مورد ضرب و شتم قرار داده و از دادسرا بیرون کرده بود.
لذا ازکمیسر عالی حقوق بشر و بخصوص گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد خواستار رسیدگی به وضعیتم و پایان دادن به شرایط صاقت فرسا و غیر انسانی و برای آزادی فوری و بدون قید و شرط من اقدام نمایند.
موفق و پیروز باشید،
با تقدیم احترام
زندانی سیاسی ایرج محمدی
خرداد 1391
استمداد فوق به سازمانهای زیر ارسال گردید:
کمیساریای عالی حقوق بشر
گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد
گزارشگر ویژه شکنجۀ سازمان ملل متحد
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر