در ابتدا توضیحی بدهم
خشونت و یا تنبیه جسمی زمانی اتفاق می افتد که از تربیت و یا به عبارتی از روش مناسب برای آموزش عاجز باشیم
خشونت در رفتار انسان ها، زاده ضعف و عجز در آموزش و یابیان افکار است.
خدایی عالم و دانا چطور ناامید و یا دست به خشونت و بلا برده است خدایی که همه چیز را از ابتدا میداند؟!!
برای مثال شیطان برای همراه کردن انسان ها هزاران ترفند و راه خرج میکند و به هدف خود میرسد بدون خشونت و بلا ، چرا الله در قرآن از بندگان خود ناامید شده و بلا نازل میکند؟ این نشان ضعف الله است؟
قرآن از قول اسطوره‌ای به‌نام الله، بیان میکند که ما کسی و یا گروهی را عذاب نمی‌دهیم مگر اینکه فرستاده‌ای برای آنها مبعوث نمائیم:
(اسراء /15 ) کسی که هدایت گردد این هدایت برای خودش است ، و کسی كه گمراه گردد زیان گمراهی برای خودش می باشد و هيچكس گناه ديگري را به دوش نميكشد، و ما هرگز مجازات نخواهيم كرد مگر آنكه (پیشتر)فرستاده ای برانگیزیم
بر طبق این آیه، عذاب الله هدفمند است.
باید عذابهای الله، دامنه و چگونگی آنها را مورد بررسی قرار داد:
آنچه که در تمام این عذابها مشترک است، خشم الله می‌باشد.
الله شخصی را به عنوان رسول(فرستاده) و یا نبی، برای هدایت قومی، می‌فرستد؛ هنگامیکه مردم همان قوم(قوم در زبان عربی به گروهی گفته می‌شود که با هم نسبت، نسبی داشته باشند) از فرمانبرداری پیامبر الله، خوداری می‌نمایند، الله با فرستادن عذاب، کل آن قوم را از بین می‌برد.!!!
این مسئله از دو جنبه قابل بررسی است:
نخست؛ سلب آزادی انتخاب.
دوم؛ کور بودن این نوع عذاب(همه را در بر می‌گیرد).
در مورد نخست، خود قرآن بیان میکند که در پذیرش دین اجباری نیست:
بقره/256) ) ر دين اكراه روا نيست، زیرا راه از بيراهه به روشنى آشكار است، پس هركس كه به سرکشان كفر ورزد، و به الله ايمان آورد، به راستى كه دستاويز استوارى گرفته است كه گسستى ندارد و الله شنواى داناست
گر این‌گونه باشد؛ پس، چرا الله، ملتها را مجبور به پذیرش دین جدید می‌نماید؟
آیا این موضوع، سلب آزادی فردی و اجتماعی نیست؟
گناه بچه‌ها، نوزادن و کسانیکه در رحم مادرانشان هستند، چیست؟
آیا این شیوه از برخورد با بندگانی که اگر هدایت میشوند، از جانب الله است و اگر گمراه می‌گردند نیز همینگونه، با دادگری خالق تناسب دارد؟
انسان /30) شما ( در دلتان) چیزی نخواهید خواست مگر اینمه الله (در دلش) خواسته باشد، همانا الله دانای فرزانه هست.
کسانیکه حتی اراده‌ی هدایت خواستن را نمی‌توانند داشته باشند، چگونه خواهند توانست، از بزرگترین رحمت اللهی که همان هدایت یافتن به راه راست خدائی است، بهره‌مند گردند؟
پس، آیا عذابهای الهی هدفمند است، یا قتل عامی است کور و از روی کینه؟
خشونت در رفتار انسان ها، زاده ضعف و عجز در آموزش و یابیان افکار است.
خدایی عالم و دانا چطور ناامید و یا دست به خشونت و بلا برده است خدایی که همه چیز را از ابتدا میداند؟!!
برای مثال شیطان برای همراه کردن انسان ها هزاران ترفند و راه خرج میکند و به هدف خود میرسد بدون خشونت و بلا ، چرا الله در قرآن از بندگان خود ناامید شده و بلا نازل میکند؟ این نشان ضعف الله است؟
قرآن از قول اسطوره‌ای به‌نام الله، بیان میکند که ما کسی و یا گروهی را عذاب نمی‌دهیم مگر اینکه فرستاده‌ای برای آنها مبعوث نمائیم:
(اسراء /15 ) کسی که هدایت گردد این هدایت برای خودش است ، و کسی كه گمراه گردد زیان گمراهی برای خودش می باشد و هيچكس گناه ديگري را به دوش نميكشد، و ما هرگز مجازات نخواهيم كرد مگر آنكه (پیشتر)فرستاده ای برانگیزیم
بر طبق این آیه، عذاب الله هدفمند است.
باید عذابهای الله، دامنه و چگونگی آنها را مورد بررسی قرار داد:
آنچه که در تمام این عذابها مشترک است، خشم الله می‌باشد.
الله شخصی را به عنوان رسول(فرستاده) و یا نبی، برای هدایت قومی، می‌فرستد؛ هنگامیکه مردم همان قوم(قوم در زبان عربی به گروهی گفته می‌شود که با هم نسبت، نسبی داشته باشند) از فرمانبرداری پیامبر الله، خوداری می‌نمایند، الله با فرستادن عذاب، کل آن قوم را از بین می‌برد.!!!
این مسئله از دو جنبه قابل بررسی است:
نخست؛ سلب آزادی انتخاب.
دوم؛ کور بودن این نوع عذاب(همه را در بر می‌گیرد).
در مورد نخست، خود قرآن بیان میکند که در پذیرش دین اجباری نیست:
بقره/256) ) ر دين اكراه روا نيست، زیرا راه از بيراهه به روشنى آشكار است، پس هركس كه به سرکشان كفر ورزد، و به الله ايمان آورد، به راستى كه دستاويز استوارى گرفته است كه گسستى ندارد و الله شنواى داناست
گر این‌گونه باشد؛ پس، چرا الله، ملتها را مجبور به پذیرش دین جدید می‌نماید؟
آیا این موضوع، سلب آزادی فردی و اجتماعی نیست؟
گناه بچه‌ها، نوزادن و کسانیکه در رحم مادرانشان هستند، چیست؟
آیا این شیوه از برخورد با بندگانی که اگر هدایت میشوند، از جانب الله است و اگر گمراه می‌گردند نیز همینگونه، با دادگری خالق تناسب دارد؟
انسان /30) شما ( در دلتان) چیزی نخواهید خواست مگر اینمه الله (در دلش) خواسته باشد، همانا الله دانای فرزانه هست.
کسانیکه حتی اراده‌ی هدایت خواستن را نمی‌توانند داشته باشند، چگونه خواهند توانست، از بزرگترین رحمت اللهی که همان هدایت یافتن به راه راست خدائی است، بهره‌مند گردند؟
پس، آیا عذابهای الهی هدفمند است، یا قتل عامی است کور و از روی کینه؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر